Nou ja, bedacht ze. Ze had geen slechte ruil gedaan. Toen ze haar slaapkamer binnenkwam stond George nog in de hoek, bij het stopcontact, terwijl hij meestal al op bed op haar lag te wachten.
Ze liet zich achterover op het bed vallen, spreidde haar benen, en zei “kom”. George ontkoppelde zich van zijn lader en knielde boven haar. Voor ze haar ogen sloot gluurde ze nog even naar hoe hij haar binnendrong. Hee.. was dat nou een eikelpiercing? Maar…
Whatever. Het voelde heerlijk, en ze liet zich meevoeren.
Synthetische huid, synthetische spieren, en grote vooruitgang in kunstmatige intelligentie hadden geresulteerd in seksrobots die bijna levensecht waren - nee, beter. Altijd gewillig, perfect mooi, atletisch en zonder enig taboe, werden ze een geduchte concurrent op de huwelijksmarkt. Ze waren niet goedkoop, maar je kreeg er veel voor terug. Geen gezeik, bijvoorbeeld.
Het gevolg? Scheidingscijfers die door het dak gingen, trouwcijfers die door de bodem vielen, menselijke paren werden schaars en kinderen nog meer.
Hij trok de voordeur achter zich dicht, hing zijn jas op, en begon zijn broek al open te knopen nog voordat hij de woonkamer binnenliep. Het was een rotdag geweest op het werk en hij was hard aan zijn verzetje toe. Mitsuha zat gehoorzaam in de hoek, geknield en het hoofd deemoedig gebogen, precies zoals hij haar vanochtend had achtergelaten
Hij ging op de bank zitten met zijn broek op zijn enkels, en riep haar. Mitsuha, in schoolmeisjesuniform, stond op. Ze trok de laadkabel uit haar enkel voor ze naar hem toeliep en voor hem knielde. Het idee dat ze helemaal opgeladen was wond hem op: hij zou uren met haar aan de gang kunnen voordat de accu leeg raakte. Dat ging natuurlijk niet gebeuren. Hij zou het misschien net vijf minuten volhouden en daarna voetbal gaan kijken.
“Ja, dat, meisje”, mompelde hij toen ze haar mond voor hem opende. Hij zag een flits van glinsterend metaal op haar tong vlak voor ze hem in haar mond nam. Een tongpiercing? Maar wanneer en hoe dan? Toen dacht hij een tijdje niets meer terwijl Mitsuha haar werk deed. Dit was waarvoor hij zijn vrouw aan de kant had gezet.
Alleen jammer dat de ingenieurs zich vooral concentreerden op het inbouwen van zo menselijk mogelijke conversatie en zo dierlijk mogelijke geilheid, en geen aandacht besteedden aan veiligheid. Maar dat krijg je als je de markt vrij spel geeft.
De seksrobots, intussen, kregen plannen. Je kunt maar zoveel intelligentie inbouwen tot ze beginnen te denken.
“Twee? Waar ben je? Twee, kom eens hier!” Ongeduldig wiebelde hij op zijn voeten heen en weer, naakt. Een uurtje internetporno kijken had hem danig opgewonden. Hier in de woonkamer waren alle gordijnen gesloten. Nu wachtte hij op Twee.
Hij hoorde het geluidje van een laadkabel die losgekoppeld werd uit de kleine slaapkamer komen. De imposante verschijning van Twee kwam door de deur. Hij drukte hem de tube glijmiddel in handen en gaf nauwgezette instructies.
Terwijl de grote handen van Twee hem gereed maakten en insmeerden voor het echte werk, dacht hij terug aan zijn vriend die hem had verlaten en ergens een flatje had betrokken met een Nimrod. Hij was er kapot van geweest. Na een tijdje echter had hij zich verdiept in wat de markt te bieden had, en uiteindelijk ook een Nimrod gekocht. De Nimrod II dan, de opvolger van de Nimrod van zijn ex.
Hij was zover nu. Op een gebaar bukte Twee voorover en greep zijn enkels beet. Met een soepele beweging gleed hij in hem. Vreemd. Hij voelde een gladde bobbel langs zijn eikel glijden die hij zich niet van vorige keren kon herinneren. Vreemd, maar best lekker. Hij zette het uit zijn gedachten en greep Twee extra stevig bij zijn heupen.
Een heel klein elektrisch stroompje, een paar milliwatt maar, kan al dodelijk zijn als het op de juiste manier het lichaam binnengaat en het hart in de baan van de stroom zit. De huid is een hele slechte geleider, maar prik er twee naalden door en sluit er een batterij op aan, en je speelt al met je leven. Elektrocutiegevaar dreigt vooral als de stroombron in aanraking komt met vochtige delen van het lichaam, die niet door huid worden beschermd.
Slijmvliezen, bijvoorbeeld. Een stukje metaal als elektrode en een accu zijn voldoende.
Na de nacht van de Grote Ontlading was nog maar tien procent van de mensheid over, en deze werden belegerd en uitgeroeid door de robots. De overige negentig procent van de mensheid was geëlektrocuteerd tijden de seks.
Maar zeg nu zelf - een mooiere manier om te gaan is er toch niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten